Mezmurlar, bölüm 142
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Mezmurlar kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Davut’tan. Maskil. Mağarada iken. Dua.
2 Sesimle Rab’be feryat ederim; sesimle Rab’be yalvarırım.
3 Önünde derdimi dökerim; sıkıntımı önünde bildiririm.
4 Ruhum içimde bitkin olduğunda — yolumu Sen bilirsin; yürüdüğüm yola bana bir kapan gizlediler.
5 Sağıma bakarım ve görürüm — hiçbir kimse tanımaz beni; sığınak yok, canımı soran yok.
6 Sana feryat ettim, ya Rab; dedim: Sen Benim sığınağımsın, yaşayanlar diyarında payımsın.
7 Feryadımı işit, çünkü pek zayıfım; benden güçlü kovuşturucularımdan Beni kurtar — çünkü bana üstün geldiler.
8 Canımı zindandan çıkar ki Adını öveyim; doğrular beni kuşatacak, çünkü Bana iyilik edeceksin.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Mezmurlar kitabı | Kutsal Kitap içeriği