Sayılar, bölüm 14
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Sayılar kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Ve bütün topluluk seslerini yükseltip feryat etti; o gece halk ağladı.
2 Ve bütün İsrailoğulları Musa’ya ve Harun’a homurdandı; bütün topluluk onlara dedi: Keşke Mısır diyarında ölseydik yahut bu çölde ölseydik!
3 Niçin Rab bizi bu diyara getiriyor, kılıçla düşelim diye? Karılarımız ve çocuklarımız yağma olacak; Mısır’a dönmemiz daha iyi değil mi?
4 Ve birbirlerine dediler: Kendimize bir baş seçelim ve Mısır’a dönelim.
5 Musa ve Harun bütün İsrail topluluğunun önünde yüzüstü yere kapandılar.
6 Ve o diyarı araştırmış olanlardan Nun oğlu Yuşa ile Yefunne oğlu Kaleb elbiselerini yırttılar.
7 Ve İsrail topluluğuna dediler: Aralarından geçip araştırdığımız diyar çok çok iyi bir diyardır.
8 Eğer Rab bizden hoşnut olursa, bizi o diyara, süt ve bal akan diyara götürür ve onu bize verir.
9 Yalnız Rab’be karşı isyan etmeyin; o diyarın halkından da korkmayın; çünkü onlar bizim ekmeğimizdir; koruyucuları onlardan çekilmiştir ve Rab bizimledir; onlardan korkmayın.
10 Fakat bütün topluluk onları taşlamak için konuştu; fakat Rab’bin görkemi Buluşma Çadırı’nda bütün İsrailoğullarına göründü.
11 Ve Rab Musa’ya dedi: Bu halk beni ne zamana kadar hor görecek? Bunca alâmetlerimi aralarında yaptığım halde bana ne zamana kadar inanmayacaklar?
12 Onları veba ile vurup yok edeceğim ve senden daha büyük ve daha güçlü bir millet yapacağım.
13 Musa Rab’be dedi: Mısırlılar bunu duyacaklar; çünkü bu halkı sen kendi gücünle aralarından çıkardın.
14 Ve bu diyarın sakinleri de işitecek; çünkü sen ey Rab, bu halkın ortasındasın; senin gözle görülür bir şekilde görüldüğünü; bulutun orada durduğunu; gündüz bulutta ve gece ateşte yürüdüğünü.
15 Şimdi bu halkı bir adam gibi öldürürsen, adını duyan milletler diyecek:
16 Rab bu halkı vaat ettiği diyara sokmaktan aciz kaldı; bu yüzden onları çölde öldürdü.
17 Şimdi lütfen Rab’bin gücü yücelsin, dediğin gibi: Rab çok sabırlı ve büyük merhametlidir, suçu ve isyanı bağışlar; fakat suçluyu cezasız bırakmaz; babaların suçunu çocukların üzerine üçüncü ve dördüncü nesle kadar ziyaret eder.
18 Lütfen bu halkın suçunu bağışla, büyük merhametine göre ve Mısır’dan şimdiye kadar bağışladığın gibi.
19 Ve Rab dedi: Bağışladım, sözün üzerine.
20 Fakat ben sağ olduğum ve Rab’bin görkemi bütün yeri doldurduğu için,
21 Benim görkemimi ve Mısır’da ve çölde yaptığım alâmetlerimi görüp yine de beni defalarca denemiş ve sözümü dinlememiş olan bu adamların hiçbiri, atalarına ant içtiğim o diyara girmeyecek; beni hor görenlerden hiçbiri onu görmeyecek.
22 Fakat kulum Kaleb, başka bir ruh olduğu için ve arkamca tam yürüdüğü için, onu girmiş olduğu diyara sokacağım ve zürriyeti onu miras alacak.
23 Amalekli ve Kenanlı vadi içinde oturuyor; yarın dönün ve Kızıldeniz yoluyla çöle gidin.
24 Ve Rab Musa’ya ve Harun’a konuştu ve dedi:
25 Benim şikâyet ettikleri şu kötü topluluğa ne zamana kadar tahammül edeceğim? İsrailoğullarının bana karşı şikâyetlerini işittim.
26 Onlara de ki: Ben sağım, Rab’bin sözü şu ki, sizin kulağıma söylediğiniz gibi ben de size öyle yapacağım.
27 Bu çölde cesetleriniz düşecek; sayımınıza göre yirmi yaşından yukarı olanların hepsi, bana karşı homurdananlar;
28 Ant içtim ki sizi oraya sokmayacağım, Yefunne oğlu Kaleb ile Nun oğlu Yuşa’dan başka.
29 Ve çocuklarınız — sizin yağma olacak dedikleriniz — onları oraya sokacağım ve sizin reddettiğiniz diyarı onlar bilecekler.
30 Ve sizin cesetleriniz bu çölde düşecek.
31 Ve oğullarınız kırk yıl çölde çobanlık edecek ve sizin zina ettiklerinizin cezasını çekecek, cesetleriniz çölde tükeninceye kadar.
32 Toprağı kırk gün araştırmıştınız; her gün için bir yıl, kırk yıl suçunuzun cezasını çekeceksiniz; böylece benim karşımdaki sözümün ne olduğunu bileceksiniz.
33 Ben Rab konuşmuşum: Bütün bu kötü topluluğa — bana karşı birleşenlere — bu çölde onları tüketip orada ölmelerini sağlayacağım.
34 Ve Musa’nın gönderdiği, diyarı araştırıp dönen ve diyar hakkında kötü haber yayıp bütün topluluğu Musa’ya karşı homurdanmaya sevk eden adamlar;
35 Rab’be karşı kötü haber yaymış olan o adamlar veba ile Rab’bin önünde öldüler.
36 Fakat Yefunne oğlu Kaleb ile Nun oğlu Yuşa, diyarı araştırmış olan o adamlardan diri kaldılar.
37 Musa bu sözleri bütün İsrailoğullarına söyledi; halk çok yas tuttu.
38 Ve sabah erkenden kalkıp dağın başına çıktılar ve dediler: İşte buradayız ve Rab’bin söylediği yere gideceğiz; çünkü günah ettik.
39 Musa dedi: Niçin şimdi Rab’bin buyruğunu çiğniyorsunuz? Bu başarıya ulaşmayacaktır.
40 Yukarı çıkmayın; çünkü Rab aranızda değil; düşmanlarınıza yenileceksiniz.
41 Amalekliler ve Kenanlılar orada karşınızda; kılıçla düşeceksiniz; çünkü Rab’bi terk ettiniz; Rab sizinle olmayacaktır.
42 Fakat onlar, Musa’nın sözünü dinlemeyerek, Rab’bin ahit sandığı ve Musa ordugahı bırakmazken, dağın başına ileri atıldılar.
43 Ve Amalekli ile Kenanlı, o dağda oturanlar, aşağı indiler ve onları vurup Horma’ya kadar darmadağın ettiler.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Sayılar kitabı | Kutsal Kitap içeriği