2-Tarihler, bölüm 34
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | 2-Tarihler kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Yoşiya tahta çıktığında sekiz yaşındaydı ve otuz bir yıl Yeruşalim’de hüküm sürdü.
2 RAB’bin gözünde doğru olanı yaptı ve babası Davut’un yolunda yürüdü; sağa sola sapmadı.
3 Krallığının sekizinci yılında, daha gençken, babası Davut’un Tanrısı’nı aramaya başladı; on ikinci yılda Yahuda’yı ve Yeruşalim’i yüksek yerlerden, Aşera direklerinden, oyma ve dökme putlardan arındırdı.
4 Onun önünde Baal sunaklarını yıktılar; burnunun dibinde dikili olan güneş heykellerini parçaladı; Aşera direklerini, oyma ve dökme putları kırıp toz etti, onları kurbanlıkların üzerine serpti.
5 Ve kâhinlerin kemiklerini onların sunaklarının üzerine yaktı; böylece Yahuda’yı ve Yeruşalim’i arındırdı.
6 Ve Manaşşe, Efrayim ve Şimon şehirlerinde, hatta Naftali’ye kadar, çevrelerindeki yıkıntılarında da aynı işleri yaptı.
7 Ve bütün ülkede sunakları yıktı, Aşera direklerini ve putları toz etti; bütün güneş heykellerini parçaladı ve bütün İsrail’den kaldırdı; sonra Yeruşalim’e döndü.
8 Krallığının on sekizinci yılında, ülkeyi ve tapınağı arındırdıktan sonra, Şafan oğlu Maaseya’yı, şehir başı Yoah oğlu şarapçıyı, Tanrısı RAB’bin evini onarmaları için gönderdi.
9 Ve RAB’bin evine geldiklerinde, kapıcılar tarafından toplanmış, Tanrı’nın evine getirilen parayı büyük kâhin Hilkiya’ya teslim ettiler;
10 Bu para, Tanrı’nın evinde görev yapan iş görenlere verildi; evin onarımında çalışan ustalara verildi ki, Tanrı’nın evini onarsınlar ve düzene koysunlar.
11 Ve bunu marangozlara ve yapıcılara verdiler; kiriş satın almak için ve Yahuda kralları yıkmış oldukları evlerin kirişlerini kaplamak için yontma taşlar almak için.
12 Bu adamlar sadakatle çalıştılar; onların başında Levililerden Yahat ve Obadya vardı; Merari oğullarındandı; Keat oğullarından Zakar ve Meşullam da işin başında idi; enstrüman çalmayı bilen Levililerdi.
13 Onlar, hamalları denetler ve bütün iş yapanlara nezaret ederlerdi; levitler ise yazmanlar, görevliler ve kapıcılardı.
14 RAB’bin evine getirilen parayı çıkardıkları zaman, kâhin Hilkiya, RAB’bin Musa aracılığıyla verdiği Yasa Kitabı’nı buldu.
15 Hilkiya, yazman Şafan’a: 'RAB’bin evinde Yasa Kitabı’nı buldum' dedi ve Şafan’a kitabı verdi.
16 Şafan kitabı kralın yanına getirdi ve kralı bilgilendirerek dedi: 'Kulların, evde bulunan parayı döktüler ve onu RAB’bin evinde görev yapanlara ve iş yapanlara verdiler.'
17 Sonra yazman Şafan, kralın önünde okudu ve dedi: 'Kâhin Hilkiya bana bir kitap verdi.' Şafan kitabı kralın önünde okudu.
18 Kral, Yasa’nın sözlerini duyunca giysilerini yırttı.
19 Ve kral Hilkiya’yı, Şafan oğlu Ahikam’ı, Mika oğlu Avdon’u, yazman Şafan’ı ve kralın hizmetkârı Asaya’yı görevlendirip dedi:
20 Gidip benim için ve İsrail ve Yahuda için, bulunan bu kitabın sözleri hakkında RAB’be danışın; çünkü atalarımız RAB’bin sözünü tutmadıkları, bu kitapta yazılı olan her şeye göre davranmadıkları için, RAB’bin öfkemiz üzerine döktüğü büyük gazap tutuşmuştur.
21 Hilkiya ve kralın gönderdikleri kişiler, giysilerin bekçisi Harhas’ın torunu, Şallum’un karısı peygamber kadın Huldâ’ya gittiler; o Yeruşalim’in ikinci bölgesinde oturuyordu; ve onunla bu konuda konuştular.
22 Ve o onlara dedi: 'İsrail’in Tanrısı RAB böyle diyor: Sizi bana gönderen adama şunu söyleyin:
23 RAB diyor ki: Bu kitapta Yahuda kralının önünde okunan sözler yüzünden, bu yere ve buradaki halkına felaket getireceğim;
24 Çünkü beni bıraktılar ve başka ilahlara buhur yaktılar, ellerinin bütün işlerine öfkemle sinirlendim ve tükenecek.
25 Yahuda kralına gelince, RAB’bin sözlerini işittiğin için, bu yerde ve halkı üzerinde konuşulan sözleri duyduğunda yüreğin yumuşadı, Tanrı’nın önünde alçaldın, giysilerini yırttın ve ağladın, ben de işittim, diyor RAB.
26 İşte, seni atalarına katacağım; barış içinde mezarına götürüleceksin; ve bu yere getireceğim bütün kötülükleri gözlerin görmeyecek.' Onlar kralı bu sözlerle haberdar ettiler.
27 Ve kral, ülkenin bütün ileri gelenlerini toplanmak üzere gönderdi.
28 Ve kral RAB’bin evine çıktı; Yahuda ve Yeruşalim’in bütün halkı, kâhinler, levitler ve bütün halk, büyüğünden küçüğüne kadar, onunla birlikte idi; ve kral, RAB’bin evinde bulunan antlaşma kitabındaki bütün sözleri kulaklarına okudu.
29 Ve kral, direğin yanı başında durdu ve RAB’bin önünde antlaşma yaptı: RAB’bi izlemek, bütün yüreği ve bütün canıyla O’nun buyruklarını, tanıklarını ve kurallarını tutmak ve bu kitapta yazılı olan antlaşmanın sözlerini yerine getirmek üzere.
30 Ve Yeruşalim’de ve Benyamin’de bulunan herkes bu antlaşmaya katıldı; ve Yeruşalim halkı, atalarının Tanrısı RAB’bin antlaşmasına göre hareket etti.
31 Ve Yoşiya, putları tüm ülkeden kaldırdı ve İsrail’in topraklarındakilerin hepsini RAB’be, Tanrılarına hizmet etmeye zorladı; Yoşiya’nın günleri boyunca, halk atalarının Tanrısı RAB’den ayrılmadı.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | 2-Tarihler kitabı | Kutsal Kitap içeriği