Mezmurlar, bölüm 27
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Mezmurlar kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 (Davut'un mezmuru.) Rab Benim ışığım ve kurtuluşumdur; kimi korkayım? Rab hayatımın kalesidir; kimden korkayım?
2 Kötüler Bana yaklaştığında, etimi yemek için, düşmanlarım ve hasımlarım — onlar tökezleyip düştüler.
3 Bir ordu Bana karşı ordugah kursa bile, yüreğim korkmayacak; Bana karşı savaş kalksa da, yine güveneceğim.
4 Rab’den bir şey diledim — onu arayacağım: hayatımın bütün günlerinde Rab’bin Evinde oturmak, Rab’bin güzelliğine bakmak ve Tapınağında düşünmek.
5 Çünkü felaket gününde Beni kulübesinde saklayacak; çadırının gizli yerinde Beni gizleyecek; Beni kaya üzerine yükseltecek.
6 Ve şimdi başım etrafımdaki düşmanlarımın üzerine yükselecek; çadırında sevinç kurbanları sunacağım; Rab’be ilahi söyleyeceğim ve övgü söyleyeceğim.
7 Ya Rab, sesimle çağırdığımda işit; Bana merhamet et ve Bana yanıt ver.
8 Siz Yüzümü arayın — dediğin zaman, yüreğim dedi: Yüzünü ararım, ya Rab.
9 Yüzünü Benden gizleme; öfkeyle Kulunu geri çevirme; Yardımım oldun; Beni bırakma ve Beni terk etme, ey Kurtarıcı Tanrım.
10 Babam ve annem Beni bıraksalar bile, Rab Beni kabul edecektir.
11 Ya Rab, Yolunu Bana öğret ve düşmanlarım yüzünden Beni düz yolda yürüt.
12 Beni baskıcılarımın nefesine teslim etme; çünkü yalancı tanıklar Bana karşı kalktı ve şiddet soluyorlar.
13 Yaşayanların diyarında Rab’bin iyiliğini göreceğime inandım.
14 Rab’bi bekle; güçlü ol ve yüreğin cesaret bulsun; evet, Rab’bi bekle.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Mezmurlar kitabı | Kutsal Kitap içeriği